Mintijteer

Beschrijving

MINTIJTEER.

Esther Maria Magnis (1980) schreef het boek Mintijteer. Ze studeerde religiewetenschappen en geschiedenis. Ze woont en werkt in Berlijn.

‘Ik geloof dat wij God missen.
Ik zou het geloof in God nooit iemand willen aanpraten of mij boven atheïsten willen verheffen. ik weet dat er goede gronden zijn om niet te geloven. Maar vaak denk ik dat de meeste mensen er gewoon verdriet van hebben dat hij er niet is.’

Esther Maria Magnis weet: in God geloven is moeilijk.
Omdat hij toelaat dat mensen lijden.
Omdat hij onzichtbaar is. En zwijgt.
Maar ze weet ook dat er in het leven niets groters bestaat.

MINTIJTEER.

Recensie Kerkblad voor het Noorden.

Dit is een (autobiografische) roman. Esther was nog jong toen haar vader heel ziek werd. Zij bad intens voor zijn genezing, in het vaste vertrouwen dat God die zou geven. Daarom was zij totaal ontredderd, toen hij stierf. Ze wist geen raad met zichzelf, en ook niet met de manier waarop anderen haar probeerden te troosten. Ze raakte haar geloof in God en mensen kwijt, en ook het zicht op de zin van het leven. Maar ongedacht openbaarde God zich aan haar, waardoor haar bestaan in zijn licht kwam te staan. Later werd haar broer Johannes ernstig ziek. Ze bad weer, en vroeg God desnoods alles van haar af te pakken, maar niet haar broer. Toen hij stierf, gebeurde dat wonderbaarlijk genoeg niet met haar geloof. Dat groeide en bloeide juist op. Ze ontdekte dat God verschrikkelijk is, maar tevens oneindig groot in liefde en genegenheid voor ons mensen. Ze noemt het een leugen, die in veel kerken verkondigd wordt, dat we geen vreesgeloof maar een praisegeloof hebben.

God heeft zich aan het kruis terecht laten stellen en zegt dat wij ons kruis op ons moeten nemen en Hem moeten volgen. Er staat nergens dat we hier een leuke tijd zullen hebben. In het christelijke geloof zit schrik. Het heeft weet van de complete rotzooi die deze wereld is. Pas daarna komt de blijde boodschap. Eerder is er geen reden om dom grijnzend op de kansel te gaan staan en de mensen voor je, met hun nood, hun kapotte huwelijken, zieke kinderen, overleden geliefden, dementerende ouders, met gebroken harten en gekrenkte trots, om die met slap gemoedelijk geleuter en sociale kitsch in slaap te sussen.

Het bovenstaande is slechts een impressie van deze indringende roman. Terecht is hij in een mooie gebonden versie uitgegeven. In dit verhaal ontmoet je een mens die door onbeschrijfelijke diepten ging en daarin ontdekte dat God toch nabij is. Samengevat getuigt ze van God, dat Hij ons niet nodig heeft – de Duitse titel is: Gott braucht dich nicht – maar ons wel liefheeft (dat zit in de Nederlandse titel).

Visser, Amersfoort